Papros Paweł ps. „Czarny”
w Biografie żołnierzy 
Urodził się 11 stycznia 1919 roku w Zagnańsku koło Kielc, syn Stanisława i Jadwigi z domu Adamiec. W 1926 rozpoczął naukę w szkole podstawowej w Kajetanowie, którą ukończył w 1930. Do wybuchu wojny zatrudniony był w Nadleśnictwie Państwowym w Kielcach w charakterze robotnika niewykwalifikowanego, natomiast przez cały okres okupacji pracował w Państwowym Tartaku w Zagnańsku oraz Nadleśnictwie Kielce. W maju 1943 roku wstąpił do organizacji konspiracyjnej Narodowe Siły Zbrojne i został zaprzysiężony przez komendanta placówki Zagnańsk podchorążego Józefa Góreckiego ps.”Góra” i plutonowego Franciszka Pawlika ps. „Gajowy” z Zabłocia. Został przeszkolony w zakresie obchodzenia się bronią, jak również całej działalności konspiracyjnej. Jako łącznik zwiadowca przeprowadzał penetrację terenów Gminy Samsonów, Zagnańsk, interesując się przede wszystkim pozostałościami broni i sprzętu wojskowego z „Kampanii Wrześniowej” celem jej przyjęcia na potrzeby tworzących się oddziałów partyzanckich. Ponadto interesował się osobami kolaborujący mi z Niemcami oraz złodziejami, których z miesiąca na miesiąc przybywało. Wszystkie z tego zakresu rozpoznania przekazywał systematycznie „Gajowemu i „Górze” poprzez punkty kontaktowe. W oparciu między innymi o jego rozpoznania w terenie istniejąca „grupa lotna” spowodowała wyraźne uśmierzenie zapędów kolaborantów i złodziejaszków. Zaś niepoprawnym wymierzała zasłużone kary. W terenie „grupa lotna”, z którą miał zaszczyt bezpośrednio działać z bronią w ręku, odzyskała znaczne ilości sprzętu wojskowego, broni, amunicji, żywności i odzieży. Zdobywana ona była z niemieckich pociągów jadących na wschód, wszystkie tego rodzaju działania przeprowadzono każdorazowo w ścisłym porozumieniu z dowództwem placówek KPN i AK. Zdobyta tą drogą broń inne towary składowane były w określonych miejscach we wsi Siodła, Zabłocie w Bartkowie koło Dęba Bartka w budce kolejowej koło stacji Węgle od strony Zagnańska. Cała zdobyta broń była według potrzeb przekazywana oddziałom partyzanckim np.porucznikowi „Habdanikowi”( Jerzy Oskar Stefanowski) W 1943 roku nowo tworzące mu oddziałowi kapitana „Niemiry” a w połowie miesiąca stycznia 1944 roku broń wraz z innymi żołnierzami przejmował „Brodzisz” Stanisław Strzelec Od marca 1944 roku pracował w Zakładach Państwowej Kolejki Leśnej w Zagnańsku później w Fabryce Łożysk Tocznych „Iskra” do lipca 1977 roku, kiedy to odszedł na emeryturę